Istraživanje sprovedeno os strane Mount Sinai potvrdilo je da je strategija emocionalne regulacije poznata kao ponovna kognitivna procjena (eng cognitive reapraisal) pomogla da se smanji tipično povećana i uobičajena pažnja na okidače i kontekste povezane sa upotrebom kod osoba zavisnim od kokaina.
U istraživanju objavljenom u časopisu PNAS sugerisano je da ovakav oblik narušavanja navika, posredovan preko prefrontalnog korteksa mozga, može igrati važnu ulogu u smanjenju kompulsivnog ponašanja usmjerenog ka traženju droge i ponovnom korišćenju supstanci koji su obilježlja i dugogdišnji izazovi zavisnosti.
„Ponovno vraćanje korišćenju supstanci je uglavnom izazvano pojačanom pristrasnošću u pažnji za okidačima koji se vezuju za supstance, kao što su prizori, mirisi, razgovori, bilo šta što osobu podsjeća na prethodnu upotrebu droge“, istakao je vodeći autor dr Muhamed A. Parvez, asistent na predmet Psihijatrija i neuronauka na Medicinskoj školi Isahn u Mount Sinai, koji proučava pojave u mozgu i ponašanju koji pomažu pri usmjeravanju i praćenju liječenja zavisnosti i s tim povezanih ishoda.
“Naša studija je prva koja sugeriše da se boljom samoregulacijom uzbuđenja na okidače koji su povezani sa upotrebom droga, kroz ponovnu kognitivnu procjenu može poremetiti automatski odgovor mozga na pažnju ka tim okidačima, što bi potencijalno moglo dovesti do smanjenja u kompulsivnim reakcijama usmjerenim ka traženju droga. To se može desiti čak i izvan laboratorije, kod osoba sa poremećajima upotrebe supstanci.”
Kokain je snažan stimulant centralnog nervnog sistema čija zloupotreba predstavlja ozbiljan zdravstveni rizik i ima veliki broj nuspojava. Zavisnost o kokainu je prepoznata kao poremećaj otporan na liječenje koji je dosegao razmjere epidemije na nacionalnom i globalnom nivou. Samo u Sjedinjenim Američkim Državama se svake godine stotine hiljada ljudi liječi u hitnim službama nakon ozbiljnih simptoma (uglavnom kardiovaskularnih) povezanih sa upotrebom kokaina. Hronična zloupotreba supstanci, uključujući i kokain, usmjerava mozak ka povećanoj pažnji na okidače u okolini povezane sa supstancom (što je poznato kao pristrasnost u pažnji) što se smatra faktorom rizika za recidiv.
Istraživači Mount Sinai-a su pretpostavili da bi korištćenje ponovne kognitivne procjene moglo poremetiti uobičajeno povećanu pažnju na okidače koji su povezani sa drogom kod osoba sa poremećajima uzrokovanim upotrebom kokaina. Ponovna kognitivna procjena (eng. cognitive reapraisal) je tehnika regulacije emocija, u kojoj su pojedinci osposobljeni za samoregulaciju (čime se uključuje prefrontalni korteks) emocionalnog odgovora na predstavljeni znak ili kontekst reinterpretacijom njihovog značenja. Na primjer, linije kokaina na datoj fotografiji se mogu reinterpretirati kao finlmski rekvizit sa linijom sitnog šećera poredanog u linije da bi ličila na kokain. Iako se ponovna kognitivna procjena i ranije pominjala u istraživanjima kako bi se smanjila reaktivnost učesnika na znakove povezane sa drogom, istraživanje Mount Sinai-a je prvo koje je koristilo ovu tehniku emocionalne regulacije kod osoba zavisnika od kokaina zbog njenog uticaja na spontanu (naviknute) pristrasnost u pažnji na okidače na kokain.
„Modifikacija pristrasnosti u pažnji je fundamentalan ali nedokučiv cilj za recidiv godinama“, rekao je dr. Parvez, koji je takođe i direktor Laboratorije za motivacionu i emocionalnu psihopatologiju u Mount Sinai. „Otkrili smo da je ponovna kognitivna procjena, funkcija prefrontalne kontrole, smanjila spontanu pristrasnu pažnju na okidače na droge kod ljudi zavisnih od kokaina. Drugim riječima, povećana kognitivna kontrola prefrontalnog korteksa (kroz proces procjene) rezultirala je u povećanju samoregulacije automatskih procesa u pažnji (koje je teško kontrolisati) kod osoba zavisnih o drogama“.
„Našim radom i na osnovu benefita posredovanih preko prefrontalnog korteksa ponovne kognitivne procjene, stvorili smo obećavajući okvir za samoregulaciju automatske, odozdo prema gore, jako teške za odoljeti, reaktivnosti na okidače, što se može potencijalno generalizirati i na smanjenje upotrebe droga izvan laboratorije i može biti primjenjivo na druge zavisnosti pored one na kokain“, izjavila je dr. Rita Goldstein, profesorica psihijatrije i neuronauke i šef istraživačkog programa neuropshilogije zavisnosti i sličnih stanja i vodeći autor rada. „Daljim istraživanjem, mislimo da bi ovi rezultati mogli doprinijeti razvoju već raspoloživog kognitivno bihevioralne i presonalizovane strategije intervencije, koje bi se koristile kod osoba koje se bore sa zavisnošću. Doprinos razvoju empirijski potvrđenih intervencija na osnovu neuronauke u sferi zavisnosti je veoma važan cilj u našoj laboratoriji“.
Izvor: https://medicalxpress.com/